Kiedy dr Christian Squillante podróżował do Republiki Południowej Afryki w lutym 2020 roku, lubił przejażdżki safari i odkrywał lokalne regiony winiarskie. Ale w połowie podróży onkolog z Minneapolis dostał gorączki i silnego zmęczenia, które utrzymywały się przez dwa dni. Szybko doszedł do siebie i nie zastanawiał się nad tym, aż do dwóch tygodni później, kiedy otworzył butelkę Chenin Blanc, który przywiózł z podróży, i stwierdził, że smakuje jak woda.
`` Miałem przyjaciela na jedną z naszych cotygodniowych nocy z winem i nagle zauważyłem, że nie mogę niczego skosztować '' - powiedział Squillante Wine Spectator poprzez e-mail. „Moja utrata węchu nastąpiła niemal natychmiast”. Niemal rok później Squillante mówi, że jego zmysły smaku i zapachu wciąż nie wróciły w pełni, a większość smaków jest „przytłumiona”.
Pro golfista Greg Norman miał podobne doświadczenie w grudniu 2020 r., kiedy uważa, że zaraził się COVID-19 podczas imprezy PGA Tour w Orlando na Florydzie. Norman mówi, że stracił zmysł smaku i węchu około tygodnia po wydarzeniu.
`` Najpierw doświadczyłem innych objawów, takich jak silny ból pleców, bóle stawów i gorączka, i zauważyłem, że podniebienie moich ust jest bardzo 'pasty' '- powiedział Norman. Wine Spectator poprzez e-mail. „Moje zmysły wróciły, ale dopiero w ciągu ostatnich kilku dni”.
Squillante i Norman należą do wielu, których miłość do wina na całe życie została zagrożona przez koronawirusa dzięki dysfunkcji węchowej (OD). Ponad rok po pojawieniu się pierwszych przypadków naukowcy wciąż próbują znaleźć kluczowe pytania. Dlaczego tracimy zmysł smaku i węchu? Dlaczego niektórzy dochodzą do siebie szybciej niż inni? I czy wirus może spowodować trwałą utratę?
Czy potrafisz wyszkolić swój nos, aby znowu wąchał wino? Redaktor współpracujący Robert Camuto właśnie tego próbowałem , po zdiagnozowaniu COVID-19 w zeszłym miesiącu.
jak smakuje wino Malbec
Opinia neurologa
Dr Felicia Chow jest specjalistą od chorób neuroinfekcyjnych na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Francisco i widziała wielu pacjentów cierpiących na utratę zmysłu smaku i węchu. Według Chowa nos zawiera wiele typów komórek, w tym neurony, które wyczuwają różne zapachy i przekazują sygnały do mózgu, a także komórki podtrzymujące wzdłuż nabłonka nosa.
`` Wygląda na to, że wirus w samym nosie nie infekuje rzeczywistych neuronów węchowych ani komórek nerwowych, które pomagają nam wąchać, ale raczej komórki pomocnicze '' - powiedział Chow. Wine Spectator . 'Te komórki wspierające odgrywają ważną rolę, a zakażenie ich zdaje się osłabiać nasz zmysł węchu.'
Nie wiadomo, dlaczego efekty mogą trwać tak długo, ale Chow mówi, że poczuła ulgę, gdy jej zespół dowiedział się, że to nie neurony zostały zakażone, ponieważ pacjenci musieli czekać, aż te komórki się zregenerują, zanim powróci zmysł węchu. . Wspierające komórki wyściółki nabłonka szybko się zmieniają. Wydaje się, że jest to powód, dla którego wielu pacjentów, takich jak Norman, doświadczyło stosunkowo szybkiego powrotu zmysłów.
'Jedną rzeczą do przemyślenia jest wielkość liczby komórek podtrzymujących, które zostały zniszczone przez wirusa' - powiedziała. 'Im bardziej dotkliwe, tym większe obciążenie, które koreluje z okresem czasu, w którym komórki podtrzymujące komórki regenerują się, a ty odzyskujesz zmysł węchu, więc może to wyjaśnia część zmienności w czasie do wyzdrowienia.'
Niestety, terapie i schematy treningowe nie są zbyt skuteczne w przyspieszaniu drogi do wyzdrowienia, odkrył Chow. Mówi, że u jej pacjentów nie działają sterydy, akupunktura ani przekwalifikowanie zmysłów, aby spróbować je przywrócić (trening węchowy). Uważa, że czas jest kluczem do wyzdrowienia.
Chociaż Chow nie znalazł dowodów na to, że trening węchowy działa, inni próbują go wypróbować, a ostatnie badania sugerują, że może przynosić korzyści. Metaanaliza 16 badań opublikowanych w National Library of Medicine stwierdzili, że pacjenci z pozawirusową dysfunkcją węchu, którzy przeszli trening węchu, byli prawie trzy razy bardziej narażeni na osiągnięcie znaczącej różnicy w wynikach testów węchowych.
Trening obejmował dwa razy dziennie narażenie na zestaw czterech zapachów, w tym róży, eukaliptusa, cytryny i goździków, które pacjenci wąchali przez 10 sekund lub dłużej, obracając się w każdym z nich. Badanie wykazało również, że pacjenci po zakażeniu wirusem odnieśli największe korzyści z treningu węchu w porównaniu z kohortami cierpiącymi na inne przyczyny zaburzeń węchowych.
potrawy, które dobrze komponują się z czerwonym winem
Niektórzy pacjenci, na przykład Norman, twierdzą, że wino smakuje inaczej podczas i wkrótce po wystąpieniu wirusa. Norman dostał gorzki kwaśny smak ze szklanki w domu, podczas gdy inni twierdzą, że smaki, które kiedyś były rozpoznawalne, teraz uległy zmianie.
'Odkrywamy, że czasami, gdy komórki coś odkrywają, pojawiają się sygnały, które kierują je we właściwe miejsce' - powiedział Chow. „Z biegiem czasu może się poprawić”.
Gdy pacjenci czekają na pełny powrót zmysłu smaku i węchu, Chow ostrzega ich, aby kontynuowali jedzenie. Utrata masy ciała to ogromny problem, ponieważ większość naszej przyjemności z jedzenia wynika ze smaku i zapachu, dlatego ważne jest, aby zachować czujność i uzyskać wystarczającą ilość kalorii.
Co mówią badania?
Od marca 2020 roku naukowcy prowadzą badania nad OD. Niedawne badanie europejskie opublikowane w Journal of Internal Medicine zbadali, w jaki sposób pacjenci z COVID-19 odzyskiwali zmysły węchowe w zależności od ciężkości choroby i odkryli, że częstość występowania OD była wyższa w łagodnych, a nie ciężkich przypadkach.
Dr JR Lechien i jego zespół zgromadzili dane od ponad 2500 pacjentów z laboratoryjnie potwierdzoną diagnozą COVID-19 w 18 różnych europejskich szpitalach od 22 marca do 3 czerwca 2020 r. Podzielili pacjentów na cztery grupy: łagodną, umiarkowaną, ciężką i krytyczne przypadki. Każda grupa została zdefiniowana na podstawie oceny nasilenia choroby COVID-19 Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), która definiowała łagodny przypadek jako osobę bez wirusowego zapalenia płuc, umiarkowaną - z klinicznymi objawami zapalenia płuc, ciężką - z klinicznymi objawami zapalenia płuc. plus niewydolność oddechowa i krytyczne, takie jak zespół ostrej niewydolności oddechowej lub wstrząs septyczny i hospitalizacja na OIT.
Zespół wykorzystał kwestionariusze online i oceny węchowe dla 233 pacjentów w celu śledzenia OD po 30 dniach, 60 dniach i sześciu miesiącach. Oceny węchowe składały się z testów Sniffin-Sticks, standaryzowanej psychofizycznej oceny węchowej z użyciem 16 pisaków zapachowych. Pacjenci, którzy uzyskali niski wynik, byli proszeni o powtarzanie oceny, aż wyniki powróciły do normalnego poziomu.
do czego pasuje białe wino
Spośród 2581 ocenianych pacjentów 1916 zgłosiło OD. Ponad 85 procent z nich to pacjenci łagodni, podczas gdy mniej niż 7 procent osób z upośledzonym węchem było poważnych dla pacjentów krytycznych. Spośród 233 pacjentów, którzy zostali poddani ocenie węchowej, 181 miało łagodne przypadki COVID-19, a większość odzyskała zmysł węchu w ciągu sześciu miesięcy.
`` Nasze badanie pokazuje, że częstość występowania zaburzeń węchowych jest większa w postaci łagodnej i znacznie spadła z postaci łagodnej do krytycznej '' - powiedział Lechien. Wine Spectator poprzez e-mail. Mówi, że ich hipoteza jest taka, że łagodni pacjenci mieli lepszą odpowiedź immunologiczną, lokalizując infekcję i powstrzymując jej rozprzestrzenianie się na resztę ciała. Wadą jest to, że ci pacjenci mogą w rezultacie mieć silniejsze uszkodzenie komórek węchowych.
Nowość nowego koronawirusa i ograniczone badania oznaczają, że wiedza jest ograniczona. Lechien mówi, że próbowałby zwiększyć liczbę pacjentów poddawanych testom psychofizycznym i włączyć dodatkowych współpracowników do przyszłych badań, aby przyspieszyć swoje wyniki. W następnej kolejności planuje zbadać OD i powrót do zdrowia w różnych grupach wiekowych.
Osobna analiza opublikowana przez Mayo Foundation for Medical Education and Research była zgodna z niektórymi założeniami wyniesionymi z ustaleń Lechiena. Naukowcy zebrali wyniki z 24 badań z udziałem ponad 8 000 pacjentów w 13 krajach. Oszacowano częstość występowania OD wśród pacjentów z COVID-19 i stwierdzono, że im starsi pacjenci, tym niższa częstość występowania OD. (W badaniu zauważono jednak, że kilka z analizowanych badań wykorzystywało obiektywne metody oceny w celu ustalenia obecności OD. Większość polegała na samodzielnym zgłaszaniu przez pacjentów).
Poprawa
Squillante czuje, że jego zmysł smaku i węchu osiągnął 40 procent od momentu zarażenia się wirusem. Mimo że nadal lubi doznania fizyczne związane z winem musującym, schłodzonym różem, a nawet teksturą ciężkiego Caberneta, smak jest stonowany. Ale mówi, że to doświadczenie nauczyło go kilku lekcji.
Wchodząc do wina w młodym wieku, Squillante spędził dekadę swoich młodszych lat, zbierając ponad 200 specjalnych butelek, które miał nadzieję się cieszyć, ale teraz wątpi, że tak się stanie. Rada, którą daje innym miłośnikom wina, to wypicie tych specjalnych butelek w piwnicy. „Nie zawsze musisz go oszczędzać na przyszłość” - mówi.
Utrata zmysłów pomogła również Squillante uświadomić sobie, że wino to coś więcej niż tylko napój. „Chociaż może mi się to nie podobać na poziomie osobistym, tak jak kiedyś, nadal uważam, że społeczne aspekty wina są bardzo satysfakcjonujące” - powiedział. „Nadal mogę cieszyć się tą specjalną butelką, otwierając ją i podając znajomym i rodzinie”.