Miłośnicy Château Latour kupowali najnowszy rocznik słynnej posiadłości z pierwszego wzrostu w latach i czerpak sezon może chcieć się spieszyć. Rocznik 2011 będzie ostatni i czerpak oferta, po tym jak osiedle ogłosiło tuż przed weekendem, że nie będzie już korzystać z i czerpak system sprzedaży swojego najnowszego rocznika. Począwszy od rocznika 2012, Latour nie ogłosi ceny następnej wiosny wraz z resztą Bordeaux, jak to miało miejsce w przeszłości. Zamiast tego sprawi, że wino będzie dostępne do sprzedaży tylko do czasu, gdy zostanie zabutelkowane i gdy posiadłość uzna, że jest gotowe do picia.
W czasie, gdy świat winiarski czeka na uwolnienie cen najlepszych nieruchomości w Bordeaux, ruch ten był szokiem dla członków branży w regionie. Wieść rozeszła się szybko po tym, jak Château Latour wysłał list do swoich klientów z informacją o zmianie, co jest wymagane przez francuskie prawo, które wymaga rocznego wypowiedzenia, gdy jedna ze stron zmienia warunki stosunków handlowych z drugą.
Dyrektor generalny Latour Frédéric Engerer powiedział, że jego celem było ścisłe zarządzanie technicznym i handlowym życiem wina, przy jednoczesnym zaspokojeniu rosnącego popytu konsumentów na starsze roczniki, które były przechowywane w zamku. To sprawia, że zamek jest bardziej odpowiedzialny za to, komu sprzedaje wino i za ile, w przeciwieństwie do polegania głównie na Place de Bordeaux i négociants, którzy zajmują się głównie marketingiem i sprzedażą posiadłości.
„To jest coś, co chciałem zrobić od dłuższego czasu. Generalnie niepokoi nas fakt, że nasze wina są zbyt młode ”- powiedział Engerer. „Uważamy, że naszym obowiązkiem jest, zwłaszcza w przypadku win długo leżakujących, takich jak Château Latour, bardziej zająć się tym problemem. Uważamy, że ten nowy komercyjny rytm jest zgodny z rosnącym popytem amatorów wina, aby móc kupować wina, które osiągnęły „fazę picia” i które były przechowywane w naszych piwnicach w doskonałych warunkach ”.
Bezpośrednia sprzedaż wina również zręcznie uśmierza obawy o pochodzenie, co jest kolejnym poważnym problemem dla posiadłości.
„Musimy zintensyfikować tę kwestię” - powiedział Engerer. „W ciągu pierwszych 10 do 15 lat wino bardzo dużo podróżuje przez system dystrybucji i rynek wtórny. Jeśli teraz kupisz i otworzysz Latour z 1995 roku i podejmiesz to ryzyko, a nie pokazuje się dobrze ze względu na sposób, w jaki był przechowywany, w końcu obwiniasz nas za to. Stawką jest nasz wizerunek. Co więc możemy zrobić, aby poprawić jakość dostarczanego wina? Możemy je zatrzymać dłużej. Problem pochodzenia, napędzany przez rynek azjatycki, naprawdę przyspieszył tę decyzję ”.
Engerer podkreślił również, że wina będą nadal dostępne za pośrednictwem Plac Bordeaux , zauważając, że nowy wzór wydawania będzie zwykle siedem lat po roczniku drugiego wina z posiadłości, Les Forts de Latour i 10 do 12 lat dla świetne wino , choć zawsze będzie to zależeć od rocznika. Trzecie wino z posiadłości, Pauillac de Château Latour, zawsze było wypuszczane kilka lat po roczniku i nadal będzie wydawane zgodnie z tym wzorem.
Château Latour to jedno z najlepszych win produkowanych obecnie w Bordeaux. Wine Spectator przejrzał Próbka beczki z 2011 roku z potencjalnym wynikiem od 93 do 96 punktów, po superlatyw 2009 (99 punktów, 1600 USD) i 2010 (96–99, wydany jeszcze drożej niż w 2009 r., Ale obecnie kosztuje około 1500 USD za butelkę). Zakładając, że wino nadal będzie zyskiwać na wartości, Latour może zarobić więcej pieniędzy, lokując zyski, które są obecnie dzielone z brokerami i négociantami, a także skracając sprzedaż starszych roczników na rynku wtórnym.
Pogłoski o dezercji Latoura z wieloletniego systemu sprzedaży win w Bordeaux krążą od lat. Pod kierownictwem Engerera, Château Latour stopniowo usuwał négociants ze swojej listy sprzedaży i zmniejszał przydziały w ostatnich latach, sprzedając coraz mniej wina jako kontrakty terminowe. Zwiększył zapasy wysyłane do Ameryki i zatrudnił dodatkowych pracowników do spraw public relations i reprezentacji marki.
Ale rzeczywistość decyzji pierwszego wzrostu o porzuceniu i czerpak system ten spowodował, że wielu przedstawicieli przemysłu z Bordeaux zastanawiało się nad konsekwencjami. To historyczny posunięcie, tym bardziej, że rzadko kiedy jedna z pięciu najszybciej rozwijających się posiadłości przełamuje szeregi w taki sposób. Ale czy jest to dzwonek śmierci i czerpak system?
„The i czerpak metoda sprzedaży jest głęboko zakorzeniona w kulturze Bordeaux ”- powiedział Jean-Charles Cazes z Château Lynch-Bages w Pauillac. „Decyzja Latour o zaprzestaniu sprzedaży i czerpak uosabia stopniowe, ale całkowite przeniesienie władzy z négociants na własność, która zapoczątkowała się po kryzysie lat 70. i przyspieszyła w latach 90. i 2000. XX wieku. Ale czy to posunięcie wyzwoli podobne inicjatywy z innych nieruchomości? Z oczywistych względów pieniężnych takie podejście nie jest dostępne w większości zamków. Musisz mieć głębokie kieszenie i dużą wiarę w swoją finansową przyszłość ”.
Ale podczas gdy i czerpak system był w przeszłości atakowany, Cazes zauważył, że tym razem jest inaczej, ponieważ producent wykonał poważny ruch, a nie tylko wezwanie do zmiany ze strony prasy lub konsumentów.
Jednak większość właścicieli zamków nie ma głębokich kieszeni właściciela Latour François Pinault, jednego z najbogatszych ludzi we Francji. Nadal potrzebują dystrybucji, marketingu i finansowania, które przynoszą négociants. Wielu Bordelais uważa, że system działa dobrze.
„Dlaczego miałbym opuścić Place de Bordeaux?” - zapytał Jean-Guillaume Prats, dyrektor generalny drugiego wzrostu Château Cos-d’Estournel. „To niezwykły system. Nic nas to nie kosztuje. Negocjanci pobierają niskie prowizje, podczas gdy ja sprzedaję wino w 30 minut, a wino jest dystrybuowane na całym świecie ”.
lista winnic w oregonie
Po jego przeprowadzce mogą wystąpić pewne potencjalne upadki dla Latoura. Roczny okres wiosenny i czerpak kampania stała się niezwykle udanym wydarzeniem marketingowym w regionie. „Teraz Latour nie będzie już w centrum uwagi”, zauważył pewien czarnuch.
„Po prostu wyświadczył innym wielką przysługę. To, co kiedyś było wyścigiem pięciu koni, jest teraz wyścigiem czterech koni ”- podało źródło, sugerując, że Haut-Brion, Lafite Rothschild, Mouton-Rothschild i Margaux nie pójdą w ślady Latoura.
Czy stali klienci, którzy wiernie kupują pierwsze przyrosty każdego roku jako kontrakty terminowe, kupią Latour na długo po tym, jak kupili ten sam rocznik innych zamków po niższej cenie? Niektórzy detaliści twierdzą, że nadal planują sprzedawać Latour, wyrażając jednocześnie ubolewanie, że nie będzie to już ich częścią i czerpak kampania.
„To fascynujący rozwój” - powiedział Chris Adams, dyrektor generalny Sherry Lehmann. „Należy powiedzieć, że system dystrybucji Bordeaux jest niezwykle wydajny. Chociaż takie podejście może nie pasować do każdego zamku, widzę zalety Latoura. Zachowują kontrolę nad rozwojem wina w butelce i są w stanie lepiej ocenić, a następnie wypuścić wino, jeśli uznają to za stosowne. ”
Inni przedstawiciele branży nie są pewni. Niektórzy uważają, że ruch może być ukierunkowany na rynki wschodzące w Azji, które są letnie wczesne warzywa ale chętnie kupuję starsze roczniki.
„Myślę, że to odważna decyzja i, szczerze mówiąc, już od jakiegoś czasu jest w kartach. Ale ostatecznie nie sądzę, aby to pomogło zwiększyć wartość Latour na rynku globalnym ”- powiedział Simon Staples, dyrektor sprzedaży Berry Bros & Rudd Wine Spectator . „Chodzi o rozmach. Wyjście z gry jest niebezpieczne ”.
Kilku négociantów i właścicieli zamków narzeka, że Latour nie jest dobrym sportem, mówiąc, że Pinault i Engerer zapomnieli, że i czerpak system został stworzony, aby pomóc zamkom w trudnej sytuacji finansowej. Jest też rola, jaką odgrywają pierwsze wzrosty jako liderów w ustalaniu cen, a także lokomotywy do sprzedaży reszty wina z Bordeaux. Negocjanci często proszą kupców o przydział mniej popularnych pałaców w zamian za przydział pierwszych wzrostów.
Na razie zespół Latour liczy od jakiegoś czasu na utrzymujący się duży popyt na czołowe Bordeaux. „Naprawdę musisz być na szczycie stosu, aby ujść z tego na sucho i prawdopodobnie im się uda” - powiedziała Barbara Hermann, kupiec wina w Binny’s Beverage Depot of Illinois.