Ojciec amerykańskiego wina musującego

Zwolennik Ruchu Temperance, Longworth był zbulwersowany zwyczajami dzbanów swoich współobywateli i chciał dać Ohio alternatywny napój, coś bezpiecznego, o długim okresie przydatności do spożycia, ale mniej uderzającego niż trunek 80-stopniowy. „Longworth nie był wielkim miłośnikiem wina, ani też nie wiedział zbyt wiele o winie, ale chciał, aby Cincinnati - a później Ohio i reszta kraju - było zdrowszym miejscem” - powiedział Lukacs.

W 1813 roku Longworth zasadził swoje pierwsze winnice w pobliżu rzeki Ohio i spróbował swoich sił w swoim nowym hobby, ale z ograniczonym sukcesem. Bawił się rodzimymi odmianami i importowanym francuskim Vitis vinifera winorośl, która szybko obumarła z powodu podatności europejskich winorośli na choroby i pasożyty, takie jak niszczycielska filoksera.

Ale w 1825 roku Longworth znalazł swoje winogrono. Słyszał o hybrydzie zwanej Catawba, skrzyżowaniu rodzimych winorośli Labrusca i vinifera uprawianych przez innego mieszkańca Ohio, majora Jamesa Adluma. Sadził winnicę na nowym skrzyżowaniu, tak jak trzy lata później próbował swoich pierwszych win Catawba. Były piżmowe, podobnie jak inne rodzime odmiany, ale wykazywały potencjał.

Myśląc, że piżmowy smak wina może być spowodowany przez skórki, Longworth zdecydował się usunąć skórki z soku winogronowego przed fermentacją. W rezultacie powstało słodkie, lekkie różowe wino, podobne do białego Zinfandel.

Popularność Catawby szybko rozprzestrzeniła się w całej dolinie Ohio (szczególnie wśród niemieckich imigrantów, którym przypominał trunek z ich ojczyzny), a Longworth rzucił praktykę prawniczą i poświęcił cały swój czas (i znaczną część majątku) na produkcję wina. W latach trzydziestych XIX wieku Longworth zasadził więcej winnic i zwiększał produkcję wraz z rozwojem jego firmy. Jednak dopiero w 1842 roku, po tym, jak wino zostało nieumyślnie sfermentowane po raz drugi, Longworth dokonał kolejnego przełomu.

Przypadkowy bąbelek był najlepszym winem, jakie do tej pory wyprodukował, ale Longworth nie wiedział, jak właściwie kontrolować proces produkcji wina. Zatrudnił francuskich vignerons, aby nauczyli go Metoda szampańska , ale proces nadal nie był doskonały i Longworth stracił około jednej trzeciej swojej produkcji na skutek eksplozji butelek pod wpływem ciśnienia. Niezależnie od tego popyt na to intrygujące wino wzrósł, nawet wśród zamożnych winiarzy, którzy wcześniej nie pili nic poza autentycznym francuskim szampanem.

W 1859 roku Ohio było największym producentem wina w Ameryce, butelkując ponad 570 000 galonów wina rocznie, dwa razy więcej niż Kalifornia. Longworth i jego wino Catawba były królem i berłem branży, produkując ponad 100 000 butelek rocznie i dystrybuując je w całym kraju, a nawet w Europie.

Wina wywarły nawet wrażenie na słynnym poecie z Ohio, Henry'm Wadsworth'ie Longfellow, który wychwalał sztandarowe grono Longwortha w Oda do wina Catawba , który zaczyna się: „Bardzo dobry na swój sposób / Czy Verzenay, / Lub Sillery miękki i kremowy / Ale wino Catawba / Ma bardziej boski smak, / Bardziej cuchnący, pyszny i marzycielski”.

Ale gdy sława wina w Ohio osiągała szczyt, przemysł zaczął się załamywać. W 1860 roku winnice w całym stanie zostały dotknięte czarną zgnilizną i Oidium lub mączniaka prawdziwego, który zniszczył ponad 10 000 winorośli w południowo-zachodnim Ohio.

Longworth również skończył swoją świetność, a kiedy zmarł w 1863 roku, pozostałości jego imperium winiarskiego zostały podzielone między jego spadkobierców. Ale „Old Nick” jest pamiętany jako ważna postać w historii winiarskiej Ameryki.

„Longworth był naprawdę pierwszą osobą, która wyprodukowała wino w Ameryce, które odniosło sukces komercyjny” - powiedział Lukacs. „Był też pierwszym, który wyprodukował wino, które było sprzedawane na dużą skalę. Mógłbyś mocno argumentować, że jest ojcem amerykańskiego wina.

# # #

Te amerykańskie zimne ognie pokazują, jak daleko zaszliśmy od czasów Catawby i są idealne do wyskakiwania 4 lipca (lub jakiejkolwiek innej uroczystości):